Copyright: Jan A. Baaijens, pastorale hulpverlening.
Ken je het verhaal van de zoon die zijn ouderlijk huis verliet, om zich vrij uit te kunnen leven in een wereld van genot en overdaad? De jonge man vond de toekomst met zijn ouders op de boerderij niks voor hem. Hij liet zijn liefhebbende ouders zomaar in de steek. Het meegenomen geld was bestemd om de boerderij op gang te houden. Uiteindelijk had hij alles opgemaakt. Zijn zogenaamde vrienden hadden hem verlaten. Zonder geld en plezier was hij niets waard voor hen. Ze wilden met hem lachten, niet met hem huilen.
Berooid, ontredderd en depressief schreef hij zijn ouders een noodbrief. Hij schreef: ‘Lieve papa en mama. Ik heb gezondigd tegen jullie. En ik heb gezondigd tegen God. Ik ben het niet meer waard om jullie zoon genoemd te worden. Ik heb er alles doorgejaagd in een losbandig en zondig leven. Mijn geld voor de toekomst op de boerderij is opgemaakt. Ik zie er uit als een zwerver.
Met het laatste geld dat ik heb, wil ik naar jullie toekomen. De trein rijdt langs onze boerderij. Misschien durf ik niet uit te stappen, want ik schaam me om jullie onder ogen te komen. Heb ik het voorgoed verknoeid? Wat heb ik jullie nog te bieden? Mag ik nog wel thuis komen? Ik ben bang. Ik ga op weg, en hoop over vijf dagen langs te komen.
Willen jullie een wit laken aan de waslijn hangen als ik toch nog welkom ben? Dan kan ik het vanuit de trein zien, als ik de laatste bocht vóór het perron passeer. Als er geen laken hangt, weet ik dat ik niet meer welkom ben.’
Nadat hij de brief gepost had, ging hij op weg. Hoe dichter de trein de boerderij naderde, hoe zenuwachtiger en banger hij werd. Hij vroeg aan een man die tegenover hem zat, of hij voor hem wilde kijken uit het raam. Hij omschreef de boerderij, en vroeg hem uit te kijken naar de waslijn in de tuin, of daar een wit laken aan hing.
Toen kwam de laatste bocht. De overbuurman keek uit het raam van de coupé. De spanning steeg. Ineens riep de man: ‘Kijk, kijk, de hele waslijn hangt vol witte lakens! Maar niet alleen aan de waslijn, maar ook in de boom voor het huis hangen lakens.’ Het was duidelijk genoeg: de verloren zoon was welkom thuis!
Keer terug naar een liefdevolle Vader!
Dit verhaal laat iets zien van de liefde van God voor verloren zonen en dochters, die berouwvol tot Hem terugkeren. Dit komt duidelijk naar voren in de gelijkenis van de verloren zoon in Lukas 15. Hieronder kun je een PowerPoint over dit artikel aanklikken, waarbij de afbeeldingen groter kunnen worden vertoond:
PowerPoint sessie 33 Een verloren zoon is welkom thuis
Je keert dan als berouwvolle zondaar terug naar het liefdevolle Vaderhart van God. In werkelijkheid is God een liefdevolle Vader voor Zijn kinderen. Zo maakt Hij Zichzelf bekend in de Bijbel. Zo komt Hij tot ons door Jezus Christus. Dat is het Evangelie, de blijde boodschap voor ons.
Je mag komen zoals je bent… als je maar komt!
Het komt mooi naar voren in het volgende lied uit Opwekking 779. Je kunt het lezen en beluisteren via de link naar YouTube:
Zoals je bent
Kom hier met je tranen, hoe verdwaald je ook bent:
je hart is gebroken maar je redding begint.
Hier is genade, kom hier en kniel neer.
Geen pijn op de aarde die de hemel niet heelt,
geen pijn op de aarde die de hemel niet heelt.
Dus kom met je zorgen en schaam je niet meer,
al ben je gebroken, kijk naar je Heer.
Waar jij ook geweest bent, je kunt nog terug,
dus geef Hem je hart; kom met je pijn, zoals je bent.
Hier is hoop als je hoop zoekt, verdwaald en vervreemd:
proef hier de genade, kom, eet met ons mee.
Rust is te vinden, al lijkt alles te veel.
Geen pijn op de aarde die de hemel niet heelt.
Straks mag je weer juichen, dus stil maar,
je weet: geen pijn op de aarde die de hemel niet heelt,
geen pijn op de aarde die de hemel niet heelt.
Dus kom met je zorgen en schaam je niet meer,
al ben je gebroken, kijk naar je Heer.
Waar jij ook geweest bent, je kunt nog terug,
dus geef Hem je hart; kom met je pijn, zoals je bent.
Zoals je bent. Zoals je bent. Zoals je bent.
YouTube-video Opwekking 779 – Zoals je bent – CD39 (live video)
Tekst en muziek van ‘Come as you are’: Ben Glover/David Crowder/Matth Maher. Ned. tekst: Menno van der Beek.
Als je God zo niet hebt leren kennen, heb je nog een verkeerd beeld van Hem. Je kunt dan bevooroordeeld zijn. Je verschilt dan nog van mening met God. Dit meningsverschil berust op een misverstand. Je bent dan misleid en hebt het verhaal van God dan nog niet goed begrepen. Als je tot geloof komt, ga je de waarheid kennen, en de waarheid zal je vrij maken (Johannes 8:32).
Kom in Zijn armen met al je zorgen
Als het misverstand in je denken wordt opgelost, ga je steeds meer begrijpen dat God een liefdevolle Vader is, waar je met al je zorgen en vragen terecht kunt. Breng je nood bij Hem. Kom in Zijn vaderarmen voor troost en moed. Laat je aanmoedigen door het volgende lied:
Geef mij kracht en geef mij moed
Als het nacht is in mijn leven, als het donker is en koud.
Als het lijkt of er geen hoop is, en er niemand van mij houdt.
Als het leven veel te zwaar is, en ik voel me zo alleen.
Vader, wilt U mij dan troosten, leg Uw armen om mij heen.
Neem mij in Uw vaderarmen. Laat Uw liefde mij verwarmen.
Mag het wolkendek verdwijnen, en Uw licht weer voor mij schijnen.
Wilt U altijd naast me staan. Geef mij moed om door te gaan.
Trouwe Vader in de hemel, wees bij mij in mijn verdriet.
Wilt U zelf mijn tranen drogen, lieve Heer, vergeet mij niet.
Als het moeilijk lijkt en zinloos, alsof niets er nog toe doet,
wilt U dan heel dicht bij mij zijn, geef mij kracht en geef mij moed.
Neem mij in Uw vaderarmen…. (2x)
Tekst: Marianne Busser & Ron Schröder. Muziek: Lydia Zimmer
Je kunt het hieronder beluisteren via de link naar YouTube:
YouTube-video Geef mij moed en geef mij kracht
Rembrandt heeft het uitgeschilderd
We gaan samen nadenken over de geschiedenis van de verloren zoon in Lukas 15. Op de beroemde schilderij van Rembrandt over de hartelijke ontvangst van de verloren zoon is het opmerkelijk dat hij bij de vader een vrouwenhand en mannenhand geschilderd heeft.
Hierin heeft hij uitgebeeld dat God ook meer dan een moeder troost (Jesaja 66:13a). Hij betekent meer voor ons dan een vader en moeder kunnen betekenen. David. Hij zal zijn kinderen niet in de steek laten of vergeten (Zie Jes. 49:14-16). Hij kan van ons blijven houden, wat er ook gebeurt. (Lees maar eens Psalm 27:7-10.)
Voor God ben je veel waard
De teruggekeerde verloren zoon (in Luk.15) was uiterst waardevol voor zijn vader. Zijn vader liet hem dit duidelijk merken toen hij hem omhelsde, de ring gaf en liet aankleden als een door hem geaccepteerde zoon.
Hoe je ook over jezelf denkt, voor God ben je veel waard! Hij vindt je de moeite waard om je het Evangelie te brengen. Hij heeft daar Zijn geliefde Zoon voor willen opofferen aan het kruis. Als Hij tot je komt in Zijn Woord, wil Hij iets moois van je maken.
Eigenlijk is een ongelovige een verloren waardepapier, die zijn leven heeft uitgegeven in een wereld van zonde en verderf. Hij is moedwillig uit de hand van zijn Maker weggeglipt en in het slijk gevallen. Misschien ben je wel weggegooid en is er al veel op je getrapt. Nu roept God je door Zijn Woord. Hij is de Heiland, Die naar je zoekt, om je weer op te rapen en te reinigen, zoals bij de verloren penning (Luk. 15:8-10). Dat is toch een heerlijke gedachte!
Stel je voor dat jouw briefje van 1000 euro per ongeluk in een vuilniszak terecht is gekomen. Je hoort daarna van iemand dat deze verkreukeld en vervuild op een vuilnisbelt ligt. Ik denk dat je het briefje dan zult opzoeken, oprapen en zoveel mogelijk herstellen. Voor jou is het briefje nog steeds 1000 euro waard. En zo zijn vervuilde weggelopen kinderen nog steeds veel waard voor de hemelse Vader. Weet je waarom de vader in de gelijkenis op de uitkijk stond en daarna zijn vieze zoon zo liefdevol omhelsde?
Kies voor de beste plaats
De gelijkenis laat ons zien dat je welkom bent in het Vaderhuis, geestelijk gezien vind je daar rust bij de hemelse Vader van verloren zonen en dochters. Wat is de beste plaats waar je het hoogste geluk kunt ontvangen? Maria zat aan de voeten van Jezus en luisterde naar Zijn woord (Luk. 10:39). De Heiland zei daarop van haar: ‘Maria heeft het goede deel uitgekozen, dat niet van haar zal worden weggenomen’ (Luk. 10:42). Het goede (aan)deel uitkiezen, is te luisteren naar de woorden van Jezus. Dat mag je best op je knieën doen, om het nederig te ontvangen. Dat is de beste plaats waar ik graag wil zijn. Vind je ook niet?
Herken je bij jezelf de tekst van het volgende lied van Marcel Zimmer. Kun je het in je hart meezingen?
Aan Uw voeten Heer,
is de hoogste plaats;
daarom kniel ik neer bij U.
Om bij U te zijn,
is de grootste eer;
daarom buig ik mij voor U.
Ja, ik verkies nu om bij U te zijn
en om naar U te luisteren.
In plaats van altijd maar weer bezig te zijn,
kom ik nu tot U, o Heer.
Mijn hart verlangt er naar om samen te zijn,
hier in een plaats van aanbidding.
In geest en waarheid samen één te zijn,
in aanbidding voor U.
Zoals een vader die zijn kind omarmt,
ja, zo omarmt U ook mij.
U bent een Vader die vertroost en beschermt
en ik kom tot rust bij U.
Je kunt dit lied in Opwekking 462 beluisteren via de volgende link
De twee zonen
Lezen: De gelijkenis van Jezus in Lukas 15:11-32
In de gelijkenis van de verloren zoon zien we de kern van het Evangelie van de liefde en genade van God tot verloren zondaren. Deze gelijkenis van Jezus is door de eeuwen heen een reddende en bemoedigende boodschap geweest voor velen.
Zie voor een diaserie over de gelijkenis:
http://freebibleimages.org/photos/prodigal-son/
We kunnen hierover veel leren in de gelijkenis van Jezus van de jongste zoon en zijn oudere broer (in Lukas 15). De jongste was verloren en is gevonden. In geestelijk opzicht kun je de oudste ook wel als een verloren zoon aanmerken, hoewel hij onder de hoede van zijn vader bleef. Zijn hartsverlangen was ook niet op zijn vader gericht, maar op zichzelf. De oudste zoon geloofde nog steeds in leugens: hij geloofde in zichzelf en niet in zijn vader. Hij zag zichzelf als goed en zijn vader als iemand die het verkeerd deed.
Zijn vader kwam met liefde, genade en vergeving de teruggekeerde jongste zoon tegemoet. Maar hij bood zijn oudste, ontevreden zoon ook het goede aan (Luk.15:31-32). Terwijl de jongste zoon naar zijn vader verlangde, was de oudste nog op zichzelf gericht. Wij kunnen lichamelijk wel in een kerk zitten, maar zonder een verlangend hart.
Heb je al een hart voor je hemelse Vader gekregen?
De oudste zoon was rechthebbend en wilde vergelding. Je ziet in de gelijkenis dat de oudste zoon op het erf van zijn vader rondliep met gevoelens van afgunst, afwijzing en boosheid.
De mopperende zoon geloofde in de leugen, dacht negatief over zijn vader, en zei hem: ‘Zie, ik dien u nu zoveel jaren, en heb nooit uw gebod overtreden, en u hebt mij nooit een bokje gegeven, opdat ik met mijn vrienden mocht vrolijk zijn’ (vers 28). De oudste zoon had blijkbaar meer op met zichzelf en zijn vrienden dan met zijn vader.
Zijn vader accepteerde ook hem, en reageerde: ‘Kind, u bent altijd bij mij, en al het mijne is het uwe.’ De vader sprak hiermee de waarheid.
Veel onbekeerde christenen lijken eigenlijk op de oudste zoon. Zij kunnen zich maar niet overgeven aan de liefde van de hemelse Vader, ze wantrouwen Hem en vertrouwen Zijn waarheid niet.
Misschien moet je als een oudste zoon ook nog maar tot inkeer komen zoals de jongste zoon. Je bent dan ook welkom in het Vaderhuis, om samen met de anderen het feest mee te kunnen vieren. Dan kunnen we blij zijn met elkaar, Jezus oprecht liefhebben en de hemelse Vader eren om Zijn genade en goedheid.
Word stil voor de hemelse Vader
Het is heerlijk om in vrede en harmonie met de hemelse Vader te leven. Voor ons mag het een blijvende wens zijn, als we biddend verlangen: ‘Wees mijn Vader.’ Het is een mooi gezicht als we een vader en een zoon in harmonie bij elkaar zien. Kijk en luister maar naar het volgende lied, dat je kunt aanklikken op YouTube:
YouTube-video Remco en David Hakkert – Wees Mijn Vader
Opdracht voor de hele groep bij het volgende lied:
Het lied ‘Wees Mijn Vader’ kan emotioneel zijn voor hen die hierin veel hebben gemist, of die slechte ervaringen hebben met hun vader of hun vaderschap. Op de pastorale cursus willen we ‘geestelijke familie’ van elkaar zijn. Dat kan helpen bij het gemis, en de leegte weer opvullen.
Daarom lijkt het mij goed om bij het volgende lied elkaars hand vast te houden, om samen in eenheid stil te worden van binnen, en rust te vinden bij de hemelse Vader.
Het bekende lied ‘Maak mij stil’ is van Remco Hakkert, en volgt bij YouTube op het vorige lied:
YouTube-video Remco Hakkert | Stil
Hieronder volgt de tekst:
Het wonder van Uw liefde en Uw trouw
is zo vaak niet te zien,
doordat ik zelf de wolken bouw,
zodat Uw zon niet zichtbaar voor mij schijnt,
waardoor vertrouwen hoop en moed
en alle kracht verdwijnt.
Refrein:
Ik word stil, heel stil van binnen.
Wilt U de ruimte vullen in mijn zijn,
en vergeet ik om met liefde te beginnen,
maak mij stil, maak mij stil, maak mij stil,
en maak mij klein.
Ik zie hoe mooi U alles hebt gemaakt,
en ik zie Uw liefde in de mens,
waardoor U harten raakt,
zodat Uw zon weer zichtbaar voor mij schijnt.
En het is niet zomaar een gevoel,
dat zomaar weer verdwijnt.
2 x refrein: …
Heb je nog een meningsverschil met God?
In de geestelijke wereld heerst er grote verwarring door meningsverschillen en misverstanden. Je kunt er onder gebukt gaan. Hoe denk je over jezelf? Welke gedachten heb je over God. Hoe zie je de wereld om je heen?
Veel mensen die hun eigen weg gaan,
hebben een meningsverschil met God
Counselor dr. Neil T. Anderson verklaart ons: ‘Als wij op een verwrongen, onjuiste of negatieve manier over God, onszelf en de wereld denken, dan verschillen wij met God van mening over wat Hij zegt over Zichzelf, ons en onze wereld.
Door dit meningsverschil missen ongelovigen het belangrijkste doel in het leven, dat is zonde. Het meningsverschil met God heeft ernstige gevolgen! God spreekt door Jezus, de Waarheid, tot ons. Als wij het niet eens zijn met de waarheid van God, geloven wij in de leugen. Dit meningsverschil is ongeloof. Door ongeloof kun je niet ingaan in het Gods Koninkrijk. De waarheid blijft de waarheid. Als je de werkelijkheid wil ontvluchten, leef je in de leugen.
Geloof je in de leugen of in de waarheid?
De werkelijkheid kunnen we niet ontvluchten. De werkelijkheid zal ons vroeger of later inhalen. Je kunt beter tot de HEERE bidden en vragen: ‘Leid mij in Uw waarheid en leer mij.’ (Ps.25:5).
We moeten het eens worden met wat God van Zichzelf zegt in Zijn Woord. We moet Hem ook gelijk geven in wat Hij van ons zegt. Dat is bekering. Bekering betekent vanuit het Griekse grondwoord: verandering van denken en doen.
Ben je al anders gaan denken over God en jezelf?
Heeft de waarheid je al vrijgemaakt?
Het meningsverschil met God kan uitgroeien tot een ondragelijke last. Zonder God moet je het alleen redden, en ga je uiteindelijk eenzaam en ellendig ten onder.
Heb je een zware last te dragen. Zijn het pijnlijke herinneringen? Voel je jezelf ook schuldig en onwaardig? Ga op de weg terug naar God, als je geholpen wilt worden. Door Jezus is er vergeving en genezing. Je kunt het horen in het volgende lied van Martin Brand. Het wordt ook uitgebeeld via YouTube, waarop je kunt aanklikken:
De afgang van de jongste zoon
De jongste zoon geloofde eerst in de leugens die in zijn gedachten opkwamen. Hij dacht verkeerd over zijn vader, en keerde zich van hem af.
Hij sprak rechthebbend: ‘Vader, geef mij het deel van de goederen dat mij toekomt’ (vers 12). Hij vond dat hij toen al recht had op zijn deel van het erfbezit. Hij was op zichzelf gericht, en wilde los van zijn vader zich gaan uitleven. Dat heeft hij dus ook gedaan.
De vader verdeelde zijn vermogen aan beide zonen (vers 12). De jongste had (volgens Deut. 21:17) recht op het derde deel. Het lijkt dat de vader het vruchtgebruik over het deel van de oudste zoon bleef houden (vers 31).
Vanuit de Griekse tekst kun je in vers 13 zien dat hij het te gelde gemaakte deel erdoor heeft doorgejaagd in een heilloos en losbandig leven. Hij verstrooide zijn vermogen. Volgens zijn broer heeft hij zijn bezit opgemaakt met hoeren (vers 30). Nadat hij alles uitgegeven had, kwam er een zware hongersnood in dat land en begon hij gebrek te lijden.
Zijn zogenaamde vrienden lieten hem kennelijk in de steek. In vers 15 staat er eigenlijk dat hij zich ‘vastkleefde’ aan één van de burgers van dat land, om bij hem in dienst te kunnen komen. De grondtekst ziet ook op ‘lijmen’, of zich aan iemand opdringen. Hij was dus al in paniek aan het schooien, om maar in leven te kunnen blijven. vervolgens kwam de dubbele vernedering: dat hij als een rijke joodse zoon bij een heiden als de armste knecht varkens moest gaan hoeden. Daarbij kwam nog dat hij zijn buik verlangde te vullen met de peulenschillen, het draf van de varkens, terwijl niemand hem dit gaf.
Een loodzware last
Hoe laag kan iemand wegzinken! In de geestelijke nood kun je ook gaan nadenken. Hoe kun je de koffers van zorgen, angst en schuld wegleggen en niet meer oppakken?
Tijdens noodweer gooien we overboord wat ons nog verder in de problemen kan brengen. Denk na wat er aan geestelijke bagage overboord moet in je leven. Dat is alles wat je depressief, angstig, boos en moedeloos maakt.
Ben je het nog steeds niet eens met God? Leg het meningsverschil maar opzij, en ga als de de verloren zoon naar een liefhebbend Vader. Hij kijkt naar je uit. Het dieptepunt van je leven kan leiden naar een heerlijk hoogtepunt. Wat gebeurde er bij deze zoon tijdens het dieptepunt van zijn leven?
Inkeer en terugkeer
Bij de varkens ging de jongste zoon pas echt nadenken. Hij kwam daar tot zichzelf (Luk.15:17). Hij dacht aan zijn goede vader, en kreeg een diep verlangen naar hem.
Hij kwam tot inkeer en tot een beter inzicht. Hij zag in dat hij het aan zichzelf te wijten had. Hij had zich in de zonde verhard. Hij besefte dat hij nu met zijn rug tegen de muur stond, die hij zelf had opgebouwd. Zijn verkeerde en ellendige leven werd hem tot een te zware last.
De verloren zoon ging zijn vader anders zien. Hij kreeg door hoe goed zijn vader in werkelijkheid was. Hij werd als ‘huurling-varkenshoeder’ zwaar benadeeld, terwijl zijn vader goed was voor zijn huurlingen.
Op die vuile en verre plaats ging hij weer in zijn vader geloven
Door dit nieuwe besef van zijn goede vader, kwam er hoop, moed, wilskracht en besluitvaardigheid in zijn hart. Hij besloot dadelijk op te staan en tot zijn vader te gaan, met belijdenis van schuld tegen God (‘tegen de hemel’) en zijn vader (vers 18).
Het hart van de jongste zoon werd vervuld met liefde tot zijn vader, en hij wilde zichzelf vernederen naar een lagere plaats. Dit had te maken met zijn vernieuwde hart, waarin het denken, het gevoel en de wil positief waren geworden naar zijn vader toe.
Hij geloofde niet meer in de leugen en in zichzelf,
maar in de waarheid en in zijn vader
Zijn mening over zijn vader werd bijgesteld. Hij kon ook geen rechten meer laten gelden als zoon, omdat hij de liefde van zijn vader had versmaad en zijn vermogen verkwist. Hij wilde zich graag onderwerpen aan zijn liefde en goedheid, om bij hem tot rust te komen. De terugkeer en liefdevolle ontvangst was het heerlijke gevolg.
Het volgende lied past goed bij de terugkeer, het berouw en het geloof van een verloren zoon of dochter. Het is het bekende lied ‘Heer, ik kom tot U’ uit Opwekking 125. Kun je het vanuit je hart en ervaring meezingen?
Heer, ik kom tot U,
hoor naar mijn gebed.
Vergeef mijn zonden nu,
en reinig mijn hart.
Met uw liefde, Heer,
kom mij tegemoet,
nu ik mij tot U keer,
en maak alles goed.
Zie mij voor U staan,
zondig en onrein.
O, Jezus raak mij aan,
van U wil ik zijn.
Jezus op uw woord,
vestig ik mijn hoop.
U leeft en U verhoort
mijn bede tot U.
YouTube-video Opwekking 125[Heer, ik kom tot U]
Samenzang EO:
Volledige acceptatie van de verloren zoon
In vers 20 zie je het liefdevolle hart, het verlangen en de bewogenheid van de vader, in de woorden: ‘En toen hij nog ver van hem verwijderd was, zag zijn vader hem en deze was met innerlijke ontferming bewogen en hij snelde hem tegemoet, viel hem om de hals en kuste hem.’ De vader rende hem tegemoet en kuste hem hartelijk (zoals we lezen in de grondtekst).
Hij verzoende zich letterlijk met zijn zoon, en herstelde de verbroken relatie met hem. Hij werd in eer en waardigheid hersteld, met het feestgewaad en een zegelring (als blijk van vertrouwen). De sandalen wijzen erop dat hij voortaan vrij man zou zijn, en niet een slaaf (die barrevoets ging). Door het feestmaal met het gemeste kalf wilde de vader zijn huisgenoten in zijn grote vreugde laten delen.
Je kunt het zien op het filmpje via YouTube, bij het volgende lied van Christian Verwoerd:
De goede gedachten van God
In de gelijkenissen van Lukas 15 laat Jezus ons zien hoe goed God in werkelijkheid is, en wie Hij wil zijn voor verloren en zondige mensen.
Hij verlangt en zoekt naar het verlorene
Dat zie je bij het verloren schaap, de verloren penning, de jongste en oudste zoon. In de Bijbel leert God ons wat Zijn kant van het verhaal is. Je kunt daarin Zijn liefdevolle Vaderhart leren kennen. Dat is de bedoeling van het Evangelie.
Het gaat daarbij niet over onze mening over God, maar om Zijn Waarheid en Zijn gedachten. Dat komt duidelijk naar voren in Johannes 3:16: ‘Want zo lief heeft God de wereld gehad, dat Hij Zijn eniggeboren Zoon gegeven heeft, opdat ieder die in Hem gelooft, niet verloren gaat, maar eeuwig leven heeft.’
Welke wereld heeft God zo lief?
Voor wereld staat in het Grieks ‘kosmon’. De Studiebijbel verklaart hierbij: ‘Met het begrip ‘kosmos’ doelde de Heer hier op de zondige, van God vervreemde mensenwereld. Over deze wereld ontfermde God Zich in oneindige liefde. Met als doel (‘hina’, opdat) dat iedereen die in Zijn Zoon zou geloven niet verloren zou gaan, maar eeuwig leven zou hebben.’
In Jesaja 55:6-9 nodigt en leert God ons: ‘Zoek de HEERE terwijl Hij te vinden is, roep Hem aan terwijl Hij nabij is. Laat de goddeloze zijn weg verlaten, de man van ongerechtigheid zijn gedachten. Laat hij zich bekeren tot de HEERE, dan zal Hij zich over Hem ontfermen, tot onze God, want Hij vergeeft veelvuldig. Want Mijn gedachten zijn niet uw gedachten, en uw wegen zijn niet Mijn wegen, spreekt de HEERE. Want zoals de hemel hoger is dan de aarde, zo zijn Mijn wegen hoger dan uw wegen en Mijn gedachten dan uw gedachten.’
Wij moeten dus verkeerde gedachten over God en Zijn waarheid laten varen. Dat zijn stenen die ons de weg naar God en het geluk blokkeren.
Haal de stenen uit je denken
en de blokkades in je leven weg!
Als we over onze onmogelijke muren kijken, kunnen we de weg naar God zien: Jezus is de Weg, de Waarheid en het Leven (Joh. 14:6).
Als we aan het einde van onze praatjes komen, en onze muren van tegenstand op instorten staan, kunnen er openingen naar God toe komen. Onze vooroordelen staan ons in de weg. Onze negatieve gedachten blokkeren ons. Een muur van ongeloof kan ons gevangen houden, en houdt het meningsverschil in stand. Het geloof overwint de wereld en dringt door de onmogelijke muren heen (zoals bij Jericho).
Als je de Gods gedachten van redding en heil in je leven gaat inzien, staat er niets meer in de weg. Het meningsverschil is dan opgeheven. Je wordt het dan eens met God en de Waarheid van Zijn Woord. Dan komt er een einde aan je gevangenschap achter de denkbeeldige muur die je zelf hebt opgetrokken. Dan ga je de woorden en beloften van God in Jeremia 29:11-14 begrijpen, (die Hij voor Israël al heeft waargemaakt):
‘Ik immers, Ik ken de gedachten die ik over u koester, spreekt de HEERE. Het zijn gedachten van vrede en niet van kwaad, namelijk om u toekomst en hoop te geven. Dan zult u Mij aanroepen en heengaan, u zult tot Mij bidden en Ik zal naar u luisteren. U zult Mij zoeken en vinden, wanneer u naar Mij zult vragen met heel uw hart. Ik zal door u gevonden worden, spreekt de HEERE, Ik zal een omkeer brengen in uw gevangenschap…’
Het meningsverschil wordt opgelost
aan de voeten van onze Redder en Heiland.
Zwerveling, kom naar huis!
Ben je nog afgedwaald, ver van het Vaderhuis, o weet, de poort blijft openstaan. Zwerveling, kom naar huis! Ben je weer een verloren zoon of dochter geworden? Het is dan nog is het niet te laat voor jou. Ik laat nu het aangepaste lied van J. Buurman voor jou volgen (het refrein komt op het laatst):
Jij die van God bent afgedwaald, ver van ‘t Vaderhuis,
o weet, de poort blijft openstaan. Kom, o kom naar huis!
Want alzo lief had God deze aarde, dat Hij zond Zijn Zoon,
opdat een ieder die gelooft, door Hem wordt gespaard.
O allen, zo vermoeid, beladen Jezus geeft je rust.
Wie tot Hem komt, werpt Hij niet uit.
Kom, je moet nu gaan!
Het leven hier is slechts een zucht, in de eeuwigheid.
Als Jezus komt, dan is ‘t te laat. Kom, ‘t is nu jouw tijd!
Kom naar huis! Kom naar huis!
Zwerveling, kom naar huis!
Een plaats is ook voor jou bereid,
in het Vaderhuis!
Opdrachten voor in de discussiegroepjes:
Samen lezen Lukas 15:11-32
1. Wat spreekt je aan in deze gelijkenis van Jezus? Waarom?
2a. Hoe ging de jongste zoon om met de gaven van een liefhebbende vader?
2b. Wat heb je zelf gedaan met de gaven van God in je leven?
2c. Kun je God wel zien als een liefhebbende Vader?
3. Hoe dachten beide zonen over de goede bedoelingen van hun vader?
4. Waarom kun je nog een meningsverschil met God hebben?
5a. Wat wilde de vader terug ontvangen van zijn beide zonen?
5b. Wat wil de hemelse Vader van ons?
6a. Waardoor werd de jongste zoon ongelukkig?
6b. En waardoor miste de oudste zoon het geluk?
7. God zoekt naar een relatie met ons. Hoe zie je dat in de gelijkenis?
8a. Wat moet je er voor doen om een goede relatie met God te krijgen?
8b. Hoe kan dit leiden tot geestelijk herstel?
9. Waarom is Jezus het mooiste geschenk van God voor ons? (Zie Johannes 3:16). En wat betekent dit voor jou?
10. Kun je gelovig zeggen ‘Abba Vader, U behoor ik toe’? Waarom wel of niet?
Samen bidden
Afsluiting met liederen
Er kan een keuze worden gemaakt uit de volgende liederen:
Heb je jezelf het ook wel eens afgevraagd, wat we zingen in Opwekking 399 van Ian Smale (Ned. vert. Elly Zuiderveld-Nieman):
Opwekking 136 van D. Bilbrough is een toepasselijk lied. Kun je het vanuit je hart meezingen:
Abba, Vader, U alleen,
U behoor ik toe.
U alleen doorgrondt mijn hart,
U behoort het toe.
Laat mijn hart steeds vurig zijn,
U laat nooit alleen.
Abba, Vader, U alleen,
U behoor ik toe.
Abba, Vader, laat mij zijn
slechts van U alleen,
Dat mijn wil voor eeuwig zij
d’uwe en anders geen.
laat mijn hart nooit koud zijn, Heer.
laat mij nimmer gaan.
Abba, Vader, laat mij zijn
slechts van U alleen.
Abba, Father, let me be
Yours and Yours alone.
May my will forever be
evermore Your own.
Never let my heart grow cold.
Never let me go.
Abba, Father, let me be
Yours and Yours alone.